Dziane pończochy ponownie pojawi się w Europie dopiero w XVI wieku, a pierwsza maszyna przemysłowa do ich produkcji została wymyślona przez utalentowany angielski duchowny William Lee w 1589 roku. Ale dopiero pod koniec XVIII wieku, Europejczycy całkowicie zastąpione tkanina, aksamit i jedwabne pończochy na drutach. Byli obowiązkowy kawałek odzieży mężczyzn aż do końca XVIII wieku. Po rewolucji francuskiej, silniejsza płeć nie chciał nosić pończochy za długie spodnie i dziane pończochy poszedł do "władzy absolutnej" kobiet.
W połowie XIX wieku, pojawia się do dekoracji mody hafty, pończochy i delikatne akcenty linkę. Damskie pończochy były wykonane z bawełny i fildekoksa i często najbardziej dziwaczne zabarwienie. Jedwabne pończochy nie były powszechne w tym czasie, ponieważ koszt jest bardzo drogie.
W 1910 roku został wymyślony sztuczny jedwab, który był używany do produkcji wyrobów pończoszniczych. Po pierwszej wojnie światowej, jedwabne pończochy były szalenie popularne. Zapotrzebowanie była tak duża, że najbardziej znaczących odkryć w porach w przemyśle włókienniczym - sztucznego jedwabiu i włókien syntetycznych - są stosowane przede wszystkim do wytwarzania rajstop damskich.
W latach 30-tych XX wieku amerykański koncern DuPont ogłosił utworzenie nowego syntetycznego włókna, nylonu, który stał na podstawowe materiały do produkcji pończoch. Do końca 1940 roku sprzedaż nylonowe pończochy w Stanach Zjednoczonych wyniósł ponad 3 mln par, a popyt znacznie przewyższa podaż.
W 1959 roku Amerykanie zaczęli dodawać w pończochy z lycry, która nie tylko pozwala skórze "oddychać", ale również różniły się niesamowitą elastyczność. Później lycry stalowy używany do produkcji rajstop, pończoch otodvinuvshis stopniowo pauzował.