Komunikacja niewerbalna, które są charakterystyczne dla każdego człowieka i, w rzeczywistości, są wyrazem emocji, zwany także język ciała, że nie jest to prawda, ponieważ nie są one osobny język, a dodanie lub polemizuje z tym, co mówią w słowach.
Naukowcy badali wyrazu twarzy ludzi i doszedł do wniosku, że wyrażenie pewnych emocji, w większości ludzi, bez względu na narodowość i stylu życia są takie same. Dla eksperymentu, pokazali plemię tubylców, z dala od cywilizacji, zdjęć osób, które są uśmiechnięte, marszcząc brwi, słowem, wyrażają emocje - sześć podstawowych strach, zaskoczenie, smutek, szczęście, gniew i wrogość. Tubylcy dokładnie określić, jakie emocje wyrażone ludzi w zdjęcie.
Następnie badacze przeprowadzono inny test. Został wybrany przez specjalną grupę ostrości dzieci, które urodziły się ślepi i głusi. Otrzymały one różne przedmioty i obserwował reakcję twarzy. Gdy ich ręce dostał ciekawą nową rzecz, podnieśli brwi ze zdziwienia i otworzyła lekko usta. Jeśli zostały podane, co im się podobało, dzieci uśmiecha się i śmieje, jakby nieustannie zważywszy, że była nieprzyjemna i nieciekawe, ale i zaciśnięte usta zmarszczenie brwi.
Dzieci nigdy nie widziałem ani nic o niewerbalne przejawy emocji innych ludzi słyszałem, ale są one wyrażane się również. W ten sposób, naukowcy doszli do wniosku, że niewerbalne prawa komunikacyjne są wrodzone.
Mięśnie twarzy dzieci słabo rozwinięte, ale nawet mogą zobaczyć subtelne wyrażenia podstawowych emocji, które są podobne do dorosłych.
Istnieje wiele metod określania niewerbalne znaki autentyczności komunikacji werbalnej. Podstawowym założeniem jest to, że prawdziwe emocje nie pozostają na twarzy długo, dłużej niż 3-5 sekund i kamienną maskę świadomie zamrożone przez długi czas.