Pierwotnie skoki były wysokie góry, ich stoki z półek i innych naturalnych elewacji. Sportowcy wylądował na płaskiej powierzchni, która następnie zaczęła się ukośnie.
W wczesne odmiany skoków na nartach uwzględniać tylko wysokość, długość nie jest brana pod uwagę. To było ważne, jak mocno, jak to możliwe i do opuszczenia strefy separacji.
Już pierwsze specjalne obszary dla tego sportu powstała w 1840 roku. Skoki narciarskie został oficjalnie zarejestrowany już od 1868 roku. Wyniki konkursu rosły powoli, ponieważ były one regularnie odbywają, a zawodnicy byli kilka.
W 1906 Skoki narciarskie niewiele się zmieniły. Były krzyż rasy kraj ważne prędkość ruchu. Później w programie tego sportu zostały uwzględnione i odwraca. Jak wynika z takich innowacji loty zostały podzielone na trzy odrębne rodzaje: slalom wyścigach narciarskich same skoki. Wszystkie z nich zdobyła miłość sportowców i widzów.
Od 1920 roku, FIS (Międzynarodowa Federacja Narciarska) rozpoczęła światową konkurencją, która obejmowała wszystkie rodzaje narciarstwa, w tym skoków narciarskich. Wokół techniki przestępnym 30-tych zmieniła się diametralnie. Sportowcy zatrzymał Prim nogi do ciała i używać kijki, pojawiła się "aerodynamiczny" stylu.
Czas na pierwsze Zwycięzcy skoków narciarskich był tylko norwescy sportowcy, którzy mieli niemal idealną technikę skoku. Oni pochylił się nad narty samolotem i dlatego leżał na poduszce powietrznej. Z biegiem czasu, i to zostało zmienione i teraz zawodnicy lecą równolegle do stoku, ręce mocno dociśnięte do ciała.
Od 1945 roku, oceny sędziów wykonywać skoki zmieniły się znacznie. Teraz nie tylko wysokość i długość skoku, ale prawidłowe wykonanie techniką. Innym ważnym czynnikiem jest piękno i wdzięk skoku. W 1964 roku, znów jest sport podzielone - istnieją dwa typy odskoczni do overclockingu: 70 i 90 metrów.